Dag 109, dinsdag 19 mei, Hobart

Vanochtend moest ik van kamer 31 naar kamer 32. Dit in verband met een grootscheepse schoonmaak (die stond al gepland, niet dat ik daar wat mee te maken had). Mooi weer vandaag. Jammer dat mijn fiets bij de fietsenmaker staat. Aan het eind van de middag kon ik 'm ophalen. Het is nog wel een beetje fris. Veel merk ik daar echter niet van nu ik wederom het grootste gedeelte van de dag binnen zit achter een computer. Wat een tijd en geld ik al niet besteed om mijn fans op de hoogte te houden. Nu geloof ik ook niet dat er verder zoveel te doen is in Hobart. Wat er wel te doen is, is naar de bioscoop gaan. Dat heb ik vanavond dan ook maar weer gedaan. Eerst nog even wat eten bij de KFC en later nog twee stukken pizza naar binnen gewerkt. Tussendoor nog heel even achter een computer gekropen omdat ik wilde weten waar het hotel in New York staat dat Sjirk inmiddels heeft geboekt. Niet alleen kreeg ik de locatie, maar tevens ook enige recensies. Kennelijk wint het al vier jaar op rij de hoofdcatagorie in de verkiezing van slechtste hotel van Amerika, alsmede de subcategorie smerigste hotel van Amerika. Ik kan dan ook niet wachten om dit met eigen ogen te aanschouwen! Weer eens wat anders dan al die standaard formule hotels. Met een beetje geluk zijn er nog wat dakloze heroïnehoeren aanwezig als wij er zijn. Dat geeft toch een beetje couleur locale aan het gebeuren.

Aangezien ik alle "blockbusters" al weer gezien heb, op naar een artsy fartsy cinema. Vanavond Gomorrah gezien, een film over de dagelijkse realiteit van de Napolitaanse achterbuurten. Geen film om heel vrolijk van te worden. Voorafgaand aan de film nog in gesprek geraakt met twee oudere dames die in verwarring waren geraakt door mijn beanie met New Zealand er op en mijn uitspraak van het Engels. Ze konden er geen kiwi accent in ontdekken en stelden me de vraag: What comes after five?. Ik zei: six. Toen wisten ze dat ik geen kiwi was want dan had het als "sex" geklonken. Een goed moment om mijn "big dick" ter sprake te brengen (als u dat verhaal even heeft gemist: kiwi's spreken deck (terras) uit als dick. Als u een kiwi hoort zeggen : "I'm going to work on my dick all day" gaat het dus niet over een "wank-a-thon" maar over een hoveniersklus (jammer Erik)). De bioscoop staat in Hobart noord, een enigszins alternatieve buurt waar alle wereldverbeteraars samenkomen. Ik heb de wereld en passent ook nog even verbeterd. Op de terugweg kwam ik een morsige gast tegen met zijn arm in een mitella die me vertelde dat hij zijn portemonnee had vergeten en dat hij geld nodig had voor de bus. Stom verhaal, hoe komt hij hier dan? Als de zwervers zelfs al niet eens meer de moeite nemen om met een geloofwaardig verhaal aan te komen, waar blijven we dan? Enfin, ik gaf hem 10 dollar. Hij was hier erg blij mee en begon me te omhelzen. Daar was ik dan weer niet zo van gediend. Ja, weet je veel, voor hetzelfde geld heeft hij een of ander wapen in zijn mitella verstopt. Van mijn jaren bij mijn oude judovereniging heb ik het een en ander aan kennis van heup en schouderworpen overgehouden. Het bleek hier echter al ras om een vriendelijke omhelzing te gaan, ik hoefde mijn kennis dan ook niet toe te passen.

Gefietst: -
Uitgegeven: 127,- (slapen 27,-; ontbijt 15,90; fietsenmaker 18,-; internet 22,-; avondeten 16,65; eten & drinken 5,75; film 11,50; thee & taartje 7,-; film eten en drinken 6,70; zwerver 10,-)