Dag 4, dinsdag 3 februari 2009

Nou, het slapen viel me nogal dik mee. Ik werd ruim op tijd wakker om het ontbijt nog mee te kunnen maken. Vorige keer werd ik pas om een uur of 17.00 in de middag wakker (en in het kader van de moeder van alle jetlags bleef dat ook zo ongeveer zo gedurende een week of twee). Toegegeven moet echter wel worden dat ik vijf jaar geleden wakker werd terwijl een Zwitserse net haar buigoefeningen zo ongeveer ter hoogte van mijn hoofd aan het maken was. Elk voordeel hep zijn nadeel en dan had ik maar een dorm (slaapzaal) moeten boeken in plaats van een eigen kamer.

Heel veel reden was er nu ook weer niet om vroeg wakker te worden voor het ontbijt. Veel stelde het niet voor, slappe melk, verschillende soorten muesli-tjak en broodjes die je kon roosteren. Als beleg gelden enige cupjes met jam, honing en pindakaas. Als drinken is er mierzoete appelsap en een emmer waar op vermeld staat dat er sinaasappelsap in zit, maar ik ben er van overtuigd dat bij de productie ervan geen enkele sinaasappel ook maar een haar is gekrenkt. Bij wijze van fruit worden er wat blikken perzik en appel op sterk water opengetrokken.

Ik heb gelijk maar een andere kamer genomen. Die van vannacht was wel prima, maar ik zag dat er een hele mooie kamer nog vrij was, zowaar met uitzicht en een veranda met gras ervoor. Ook maar direct een nachtje bijgeboekt. Eerst maar eens naar de fietsenmaker, die gelukkig onderaan de straat is gevestigd. Onderaan? Jawel, ook al hebben ze hier inmiddels vijf jaar de tijd gehad om wat aan de heuvels te doen, concreet is er niks gebeurd. Het is nog even heuvelachtig als indertijd. De fietsenmakers vonden mijn fiets wel erg stoer en hebben uitgebreid de tijd genomen om deze te bestuderen. Het ringetje voor het pedaal, die in de hectiek op Schiphol was verloren gegaan, kreeg ik voor niks mee. Voor een nieuwe helm, in de kleuren van mijn fiets betaalde, ik 35 dollar. Dat viel al weer mee. Het hostel ligt op een heuvel met een helling van een graad of 90. Ik ben er dan ook maar niet tegen op gaan fietsen.

Vervolgens maar eens uitgebreid gaan lunchen bij Mecca. Penang Chicken curry lunch. Het was erg lekker en nogal eens wat anders dan de broodjes of omeletten die ik in Haarlem bij een buitenlunch voorgezet krijg. Wijn, bier thee, water en cranberrysap vonden ook hun weg naar binnen. Kortom, dat was lekker. Twee uur lekker in de schaduw gezeten, de zon is hier namelijk nogal heftig aanwezig. Het is vandaag tegen de 30 graden aan. Helaas was er nog meer te doen. Ik moet in elk geval nog een exemplaar kopen van Pedallers Paradise (PP) North en South Island alsmede de LP Cycling New Zealand. De eerste had ik reeds snel gevonden, de laatste bleek echter niet meer gedrukt te worden. Nou, daar ben je dan lekker mee. Laat ik de vorige druk van dat boek liggen op kantoor omdat ik hier de nieuwste druk zou kopen en nu sta ik hier met mijn fiets en wordt het boek niet meer gemaakt. Maar eens kijken of ik het ergens tweede hands kan bemachtigen. Aan de andere kant heb je hier zo weinig wegen dat het al erg moeilijk is om verkeerd te rijden in het grootste gedeelte van het land.

Later die middag nog naar K-road en Ponsonby gegaan. Op K-road zie je veel figuren uit wat dan heet de alternatieve scene. In de praktijk komt het er echter feitelijk op neer dat ik daar met mijn polo-tje en nette korte broek de alternatieve scene vorm. De rest heeft allemaal tattoos, ongewassen T-shirts en grote hoeveelheden okselhaar. Veganistische eco-strijders voelen zich hier zeer thuis. Er zitten altijd wel een paar van die figuren aan de straat met een fluit en twee honden. Vorig jaar in Bologna waren er ook heel wat van die types, aldaar Punka-bestia's (oftewel Punkbeesten) genoemd. Geen stuiver om hun kont te krabben maar wel minimaal 1 hond de man, alsmede een complete ijzerwarenwinkel in hun hoofd en (naar te vrezen valt) elders. Desalniettemin is het ook wel eens aardig om hier rond te kijken.

Diner in het Belgisch bier cafe aan het einde van Ponsonby. Gewoon maar eens een lekkere schnitzel genomen. Onderwijl moest ik erg mijn best doen om het grootste glad Leffe Blond dat ik ooit heb gezien weg te werken. Als ze hier large zeggen, bedoelen ze ook daadwerkelijk large. Na het eten College Hill af om bij de New World supermarkt shampoo, zeep en scheerolie te kopen. Het was wel weer erg typisch dat ik het enige dat ik reeds maanden in huis had voor de reis, de scheerolie, bij het inpakken op zaterdag niet kon vinden. Hierna maar eens op huis aan en proberen op een normaal tijdstip in slaap te vallen.

Gefietst: -
Uitgegeven : 247,70 (slapen 84,-; helm 35,-; lunch 58,-; drinken 8,-; diner 40,-; shampoo enzo 22,70)