Dag 115, maandag 25 mei, Hobart

Vanochtend een beetje gelezen en gehoopt dat de fietsenmaker er in zou slagen om mijn fiets weer in orde te maken. Nu ze hier naar een Rohloff kijken alsof ze water zien branden is dat nog allerminst zeker. Langzaam op weg naar de fietsenmaker. Eerst een hele tijd gestopt in een boekwinkel. De afdeling sport is hier rijk voorzien, anders dan in menige Nederlandse boekenzaak. In Nederland is sport toch altijd niet geheel geaccepteerd in lezende kringen, hoewel het wel al beter wordt. De fietsenmaker bleek het geratel succesvol te hebben weggemaakt. Hij had uitgebreid telefonisch gesproken met de Rohloffimporteur en had tevens een nieuwe ketting om de tandwielen gelegd. Blij dat ik weer kon fietsen, maar niet vandaag want het was al weer laat. Gelijk van pure vreugde terug naar de boekwinkel en de "AFL record season guide 2009" gekocht. Weliswaar wordt in Nederland nooit een AFL wedstrijd uitgezonden (af en toe zie je wat excessen), maar ik ben de sport hier wel gaan waarderen. De seizoensgids is de bijbel van deze sport, vol statistieken die je zelf niet eens bedacht zou hebben. Het is ook een oude sport. De eerste kampioenschappen werden al gehouden toen in Nederland nog niet eens werd gevoetbald. Kortom, ik kan me weer statistisch uitleven (geloof het of niet, maar mijn verzameling voetbalstatistieken is nog hetgeen mij hier het meest in gedachten komt, "weird").

In het hostel bleek inmiddels een George zijn intrek te hebben genomen op mijn kamer. Een jongen uit Neurenberg die fan was van Bayern München. Verder was het wel een goede kerel. Hij was voor 2,5 week naar Australië gekomen om wat vrienden te bezoeken van zijn tijd als student te Brisbane. Daarna wilde hij weer naar huis om zijn vervolgstudie voor te gaan bereiden. Daar had hij dan nog een maand voor. Normaal was hij niet zo van de voorbereiding, maar hij wilde het nu toch eens goed aanpakken, temeer omdat hij ook naar een andere stad moest verhuizen. Ik vertelde hem over mijn "voorbereiding" van deze reis en hij besefte dat het toch altijd erger kon.

Maar weer eens bij de Vietnamees gegeten en naar" Night at the museum 2" gegaan in de bioscoop. Ja, je moet toch wat. Daarbij had ik nog bij mijn vorige bezoek een kortingkaartje gewonnen in een of andere kraswedstrijd. Toch ook zonde om daar geen gebruik van te maken. Erg grappig vond ik de film niet, op een paar echt leuke momenten na, maar de special effects waren bijzonder boeiend. Allerlei beroemde kunstwerken die tot leven kwamen. Werkelijk erg goed gedaan. Hierna maar eens naar bed. Morgen ga ik mijn fiets eens even flink testen op weg naar Opossum Bay.

Gefietst: 5 kilometer.
Uitgegeven: 157,- (slapen 27; fietsenmaker 33,-; eten & drinken 24,75; AFL gids 37,-; avondeten 14,80; film 9,-; film eten & drinken 11,50)