Dag 92, zaterdag 2 mei, Melbourne

Bij het ontbijt was Jali ook al weer aanwezig. Ik zat wat te simmen over dat ik Oz toch best wel duur vond in vergelijking met NZ. "oh, come on, lawyer" was daarop het antwoord. Nou ja, iedereen denkt altijd maar dat advocaten zo rijk zijn. Ook al is dat in individuele gevallen zo, dan is dat nog geen reden om je geld over de balk te smijten. Vreemd genoeg moesten Jonas en ik verkassen. Kamer nummer 31 was namelijk verhuurd aan een groep. De eerste alternatieve kamer beviel me nogal niet aangezien het reeds bijna middag was en er nog steeds een paar jongens in lagen te snurken. Dat betekent dat ze waarschijnlijk nogal expert zijn in nachtbraken en dat hoeft van mij niet zo. Tevens zag de kamer eruit alsof ze er permanent hun intrek in hadden genomen en regelmatig al hun bezittingen in de lucht gooiden om te kijken waar het zou landen (zonder het dan weer op te ruimen) (zeg maar ongeveer zoals het er bij mij altijd uitzag). Er rijdt hier een gratis historische tram en die bracht mij naar het informatiecentrum op federation Square. Ik heb hier een ticket gekocht voor de oversteek met de veerboot naar Tasmanie voor morgen. Hierna ben ik via de Alexandra Gardens naar het Melbourne Park gelopen, waar in 1956 de Olympische Spelen zijn gehouden. Ook staat hier de Rod Laver Arena waar elk jaar de Australian Open Tennis wordt gehouden. Kortom: heilige grond voor sportfanaten. Op de Yarra rivier werd druk geroeid, wellicht ook door toekomstige Olympische kampioenen. Een diamantvormig gebouw trok de aandacht. Dit is waar in 1956 in ene legendarische wedstrijd, waarbij het water volgens de overlevering rood kleurde van het bloed, de Hongaarse waterpolo ploeg zich tot Olympisch kampioen kroonde na een gevecht met de ploeg van de Sovjetunie. De sovjets waren net Hongarije binnengevallen, vandaar dat de emoties hoog opliepen.

Onderwijl viel het mij op dat er vele geel-bruin en blauw gekleurde mensen rondliepen. Ze waren allen op weg naar het MCG, ofwel de Melbourne Cricket Ground, het voormalig Olympisch Stadion. Het waren fans van Hawthorne (geel-bruin) en Carlton (blauw), teams uit de AFL, De Australian Football League, ook wel bekend als Aussie rules football, bepaald niet voor mietjes. Het leek me wel mooi om ook eens een dergelijke wedstrijd mee te maken en inderdaad was het een geweldige ervaring. Hawthorn won, maar niet dan nadat Carlton van een grote achterstand was teruggekomen en in de laatste seconde nog tegen de paal schoot (anders hadden ze gewonnen). Het kaartje kost maar 20,30 en daarvoor ben je wel ruim twee uur onder de pannen. Er waren 69.014 aanwezigen en daarmee was dit de grootste mensenmenigte waar ik mij ooit in heb bevonden. Na de wedstrijd heb ik een beanie gekocht van Carlton. Dat is het Ajax van de AFL, een groots verleden met de meeste kampioenschappen, maar helaas al jaren overvleugeld door provincialen.

In het stadion hangen levensgrote portretten van allerlei cricketlegenden en daarbuiten staan standbeelden van voornamelijk cricketers, uiteraard ook de alhier onvermijdelijke Don Bradman, maar ook andere atleten. Hierna ben ik weer teruggelopen naar
Southbank, de wijk onder het centrum. In het foodcourt heb ik wat Indiaas gegeten, vervolgens heb ik een LP Tasmanie gekocht in het aanpalende boekwinkeltje (voor een heel wat gunstiger prijs dan in de eerste winkel waar ik had gekeken) om tenslotte een kaartje voor het Skydeck te kopen. Niet het hoogste gebouw in het zuidelijk halfrond, maar wel het hoogste zichtplatform. Het was minder indrukwekkend dan de Skytower in Auckland, maar dat komt denk ik voornamelijk omdat het zaterdag is en alle kantoorflats onverlicht waren. Dat liet nogal een groot, bijna geheel donker, gat in het uitzicht ontstaan. hierna ben ik op zoek gegaan naar een bioscoop. Dat viel nog helemaal niet mee, maar uiteindelijk is het gelukt. Het was er vreselijk druk, aangezien er naast de bioscoop ook allerlei andere activiteiten werden georganiseerd, restaurants, bars, disco's etc. "Defiance" gekeken, wat mij betreft een erg goede film. Hierna terug naar het hostel en naar bed.

Gefietst:-
Uitgegeven: 310,- (Veerboot 149,-; wedstrijdeten bij MCG 24,-; kaartje 20,30; Beanie Carlton 25,-; avondeten 15,60; LP Tasmanie 36,-; Skydeck 16,50; appelsap aldaar 3,50; film 16,50; drinken aldaar 3,50)