Dag 90, donderdag 30 april, Melbourne - Reisverslag uit Queenstown, Australië van Laszlo Scheltens - WaarBenJij.nu Dag 90, donderdag 30 april, Melbourne - Reisverslag uit Queenstown, Australië van Laszlo Scheltens - WaarBenJij.nu

Dag 90, donderdag 30 april, Melbourne

Door: Laszlo

Blijf op de hoogte en volg Laszlo

13 Mei 2009 | Australië, Queenstown

Goeie vlucht, geen vertraging. Op tijd aangekomen. Stom genoeg was ik vergeten om mijn fietshelm in mijn fietsdoos te hangen, Ik had deze dan ook onwrikbaar aan de rest van mijn bagage vastgebonden. Helaas was de achterkant beschadigd in dier voege dat de toplaag enigszins was verkruimd. Nou ja, daar kan ik wel mee leven. Op Melbourne luchthaven is gek genoeg geen plek om je fiets in elkaar te zetten. Ook word je kennelijk geacht om je eigen fietsdoos weer mee te nemen. Daar kan ik toch echt niet aan beginnen. Mijn fiets werd schoon genoeg bevonden maar ze waren niet zo blij met de restjes schapenstront die sedert Slope Point aan mijn fietsschoenzolen kleven. Dat moest dan ook even worden schoongemaakt (door hen, welteverstaan). Ik heb de doos bij een vuilnisbak neergezet, nadat ik alle tape en nieten er uit had verwijderd. Ik ben toch niet gek? Gelukkig kon ik pinnen, ondanks dat ik minder dan 24 uur tevoren in NZ nog een opname had gedaan. Je weet het maar nooit tenslotte. Hierdoor kon ik ook gelijk even ontbijten bij Villa & Hutt. Een broodje en thee voor 16 dollar. Dat is behoorlijk duur zeg. Eerder had ik reeds bij een touristisch informatiepunt een kaart bemachtigd van de weg naar Melbourne centrum. Waardoor ik klaar was om mij in het verkeer te storten. Het zag er tamelijk rechttoe rechtaan uit. Buiten werd ik aangesproken door een kerel die mijn fiets zo mooi vond. Hij begreep niet dat de fiets zo schoon was na drie maanden intensief gebruik (hij moest eens weten). Zijn broer was ook een fietsfreak en hij wilde voor zijn broer alles weten van mijn fiets.

Hierna onderweg. Eerst de hele tijd Melrose Dr., verder op Matthews avenue, vervolgens op Keilor Rd om daarna via Mt Alexander Rd, Flemington Rd en Elizabeth Street recht het centrum van Melbourne in te rijden. De zon scheen, maar er was wel een zekere koelte in de lucht die er in Nieuw Zeeland niet was. Ergens bij een rotonde hoorde ik vriendelijk geschreeuw in mijn richting. Bleek het die kerel van het vliegveld te zijn in een grote bus! Over toeval gesproken. Melbourne ziet er uit als een spectaculaire stad. Veel mooie en hoge gebouwen. Voor nu wilde ik echter alleen een goed hostel en goede kaarten vinden. Vijf jaar geleden bij tante Toos had ik een programma gezien over een hostel in ene oud klooster in Melbourne en dat leek me wel wat. Bij de VVV een lijst met hostels opgehaald alsmede een kaart van Melbourne. In een boekhandel vergeefs op zoek naar goede kaarten. Ook een LP over Tasmanie liet ik maar even liggen. Nog duurder dan in NZ, en dat in Ozzie dollars!

Ik heb mijn intrek genomen in "The Nunnery" aan Nicholson Street in Fitzroy, een wijk direct buiten het centrum, wel zo rustig. Het kost hier maar liefst 32 dollar per nacht. Daarvoor ziet het er wel erg mooi uit allemaal. Mijn slaapzaal is opgedeeld in twee helften. In de ene helft lig ik, in de andere helft Jonas, een Duitser die nog even in Melbourne blijft. Ik heb voor drie nachten vooruit betaald, dat geeft me even wat rust. Om 15.00 uur ging ik even op bed liggen. 9 uur later werd ik wakker. Ik besloot om maar weer in slaap te vallen. Zo'n nachtje slaap missen is toch wel erg vermoeiend.

Gefietst: 23 kilometer.
Uitgegeven : 112,- (ontbijt 16; slapen 96,-)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Laszlo

Na vier jaar lang als advocaat voornamelijk voor anderen aan de slag te zijn geweest, is het hoog tijd om ook eens aan mij zelf te denken. Wat heet, ik wilde eigenlijk maar anderhalf jaar in Haarlem blijven en nu heb ik er opeens een eigen kantoor, samen met Marleen, Pauline en Sjirk.Damiate advocaten, een sociaal kantoor met een breed aanbod aan rechtsgebieden. John Lennon zei al eens iets over dat het leven feitelijk is wat je overkomt terwijl je bezig bent andere plannen te maken. Zo had ik rond mijn achtste gepland 30 jaar later met vrouw en kinderen ergens in een landhuis te wonen, maar in stede daarvan zit ik nu in mijn eentje aan het andere einde van de wereld aan het begin van een lange fietstocht in zo ongeveer het meest bergachtige land ter wereld. He, kan ik er wat aan doen dat de gebeurtenissen weigeren zich aan mijn plannen te houden?

Actief sinds 08 Feb. 2009
Verslag gelezen: 88
Totaal aantal bezoekers 37213

Voorgaande reizen:

31 Januari 2009 - 05 Augustus 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: