Dag 76, donderdag 16 april, Dunedin

Oamaru is heus een mooie plaats, maar heel veel langer dan 2 dagen hoef je er nu ook weer niet te zijn (hoewel mijn Amerikaanse kamergenote er vier weken blijft, maar zij krijgt dan ook gratis kost en inwoning in ruil voor een paar uurtjes helpen per dag). Ik heb uitgecheckt, mijn fiets en bagage in het hostel achtergelaten en heb de hele dag in feite een beetje gewacht op de bus naar Dunedin die pas om 19.10 uur zou vertrekken. Vanochtend geboekt en dit bleek de eerste bus te zijn die ik kon pakken. Ik wilde graag met Atomic shuttles aangezien die niet denken dat je een bom aan boord probeert te smokkelen als je met een fiets aankomt. Het was 20 dollar voor mij en 15 dollar voor mijn fiets.

Verder wat achter de computer gezeten, wat foto's genomen van de mooie gebouwen alhier en nog wat geluncht in de Star and Garter. Op de een of andere manier kan niks doen toch ook zoveel tijd in beslag nemen dat je niet eens toekomt aan normaal avondeten. Bij terugkeer in The Red Ketle stond mijn Amerikaanse kamergenote mij op te wachten met mijn ontbrekende sok. Dat was toch wel heel lief. Hierna op naar de Mc voor een humburgertje en daarna wachten op de bus. Fock. Dat ding kwam maar liefst drie kwartier te laat. In de tussentijd stond er ook nog een tijd een busje van Wicked Campers geparkeerd aan de overkant. Hier staan altijd wat balorige kreten en geparafraseerde gezegden op geschilderd, maar in dit geval was er een enorme spelfout gemaakt (sieze the day). Daar zou ik dus echt niet in rond willen rijden.

Anyway, uiteindelijk kwam de bus en bleek deze in feite niet voor fietsvervoer geschikt te zijn, althans, er was geen fietsrek voor of achter. De fiets moest dan ook in de gewone bagageruimte. Met al die heuvels tussen Oamaru en Dunedin hoopte ik maar dat het goed zou komen. Er was ook een kerel de bus uitgekomen die we leven wilde helpen maar meer mijn fiets stond te bewonderen. In de bus bleek ik toevallig naast hem te zitten, met het gangpad tussen ons in. Een aardige kerel die zelf ook veel fietste. Naast hem zat een enorme Canadese die ook niet op haar mondje was gevallen. Het werd dan ook een aardige busreis. In Dunedin aangekomen kwamen we langs 2 motels waar het bordje "No Vacancy" verlicht was. Hierop nodigde mijn busbuurman me uit om bij hem en zijn kinderen thuis te komen pitten. Zijn vrouw was momenteel bezig met een softwareproject in hun huis te Melbourne. Nou, dat leek me helemaal geen verkeerd idee.

Bij het busstation werd hij opgewacht door zijn achttienjarige dochter Christie. De auto had ze niet bij zich, want die stond (alweer? volgens Digby, aan wie ik mij inmiddels dan toch maar formeel had voorgesteld) in de garage voor een reparatie. Dan maar op zoek naar een taxi, nadat deze wat te lang op zich liet wachten zijn we naar The Octagon, het centrum van Dunedin gelopen, na bij soulburgers nog een hamburger extraordinaire naar binnen te hebben gewerkt. Met de taxi vervolgens naar Maori Hill, de beste wijk van Dunedin, waar Digby en zijn vrouw een huis hadden gekocht voor de studie van hun kinderen, naast Christie nog een zoon, Phillip, van 21, aan Maheno Street nummer 7. Dat zag er niet verkeerd uit, fijne tuin en een groot huis. Digby was echter niet geheel content met de staat van de woning. Tien weken alleen de kinderen de zaken laten regelen hadden tot enige misstanden geleid. Vooral over de staat van het tapijt maakte hij zich nogal druk, maar aan de andere kant kun je je ook afvragen of het wel verstandig is om wit tapijt te nemen met drie katten en een hond. De rode vlek vlak bij de trap kon zijn goedkeuring al helemaal niet wegdragen. Nou ja, voor vanavond liet hij het maar even zitten, maar morgen zullen ze er nog wat van horen.

Na het bed opgepompt te hebben (de kinderen hadden 'm ook niet verteld dat ze intussen een extra huurder hadden gevonden die de extra slaapkamer in beslag had genomen, vandaar dat ik op het luchtbed kon pitten (wel een heel luxe luchtbed en daarbij hoor je mij echt niet klagen als iemand zijn huis openstelt)) ging ieder maar eens te bed.

Gefietst: 5 kilometer
Uitgegeven: 95,- (eten en drinken 9,20; lunch 21,50; internet 20,-; avondeten 9,-; bus 35,-)