Dag 71, zaterdag 11 april, Geraldine - Reisverslag uit Dunedin, Nieuw Zeeland van Laszlo Scheltens - WaarBenJij.nu Dag 71, zaterdag 11 april, Geraldine - Reisverslag uit Dunedin, Nieuw Zeeland van Laszlo Scheltens - WaarBenJij.nu

Dag 71, zaterdag 11 april, Geraldine

Door: Laszlo

Blijf op de hoogte en volg Laszlo

20 April 2009 | Nieuw Zeeland, Dunedin

Het was inderdaad heel koud geweest vannacht. Mijn voeten en mijn neus waren nogal fris. Ergens midden in de nacht had nog iemand geprobeerd de deur open te krijgen, maar dat was niet echt gelukt. Zeker vergist in de cabin. Ik was er echter wel wakker van geworden en sliep niet heel goed meer. Vandaag een makkelijke dag, het gaat bijna alleen maar naar beneden. Methven ligt op 310 meter hoogte en Geraldine op 120. Morgen word ik echter wel weer direct gestraft voor deze fijne dag, aangezien ik dan keihard (eigenlijk is dat een ongelukkige woordkeuze, hard zal het allerminst gaan) naar 750 meter hoogte moet. Laat ik dat echter vooral voor morgen laten. Vandaag lekker freewheelen. Omdat het zo op het oog een gemakkelijk dagje is, kan ik ook wel mijn tijd nemen om weg te gaan. Gisteren had ik al een paar Hod-rods en klassieke auto's zien staan en vandaag was heel Methven ermee bezaaid. Eerste Paasdag is er namelijk een hotrod festival alhier, alsmede een rally voor klassieke auto's. Er waren een paar auto's bij waar dergelijke oude besjes uitstapten, dat ik het vermoeden had dat ze eenvoudigweg nooit meer een andere auto hadden gekocht sinds hun eerste in de jaren '40.

Onder het uitgebreid ontbijten werd ik aangesproken door een kerel die mijn fiets buiten had zien staan. " you're obviously the owner", "What gave it away?"(waarschijnlijk mijn wielershirt, -broek, -helm, en -schoenen). Hij vroeg honderduit over mijn fiets en was vooral zeer belangstellend voor de Rohloffnaaf. Zijn vrouw en hij waren ook fietsenthousiastelingen en maakten regelmatig meerdaagse ritten. Hij kon niet eens horen dat ik geen kiwi was, zoveel kiwi heb ik alweer gesproken de laatste dagen. Uiteindelijk moest hij toch weer met zijn vrouw mee naar de bruiloft waarvoor ze waren uitgenodigd. Aardige kerel. Om een uurtje of 12 toch maar eens weggegaan. Het eerste gedeelte over SH 77 is lastig totdat deze overgaat in SH 72. Het gaat er namelijk weer omhoog, weliswaar vals plat, maar wel van het vervelende soort. Het landschap is vandaag als volgt: sneeuwbedekte bergen ter rechterzijde en schaap- en koebedekte weilanden ter linkerzijde. In Staveley geluncht. Hier waren ook enige plattelanders aanwezig. Ik vind het altijd prachtig dat die mensen geen enkel gevoel voor decorum hebben. Korte vieze broeken, rubberen laarzen met aarde en koeieflatsen er aan, bevlekte en gescheurde T-shirts. Heerlijk als het allemaal niet uitmaakt. Op weg naar Mayfield merkte ik dat een auto langzaam achter mij aanreed."Hey Laszlo", hoorde ik niet veel later. Het waren Jen en Danny die ook waren kayaken in Abel Tasman. Ze hadden net vier dagen in Wanaka doorgebracht en waren onderweg naar Christchurch. Daarbij waren ze me tegemoet komen rijden, ze herkenden me aan mijn wielershirt en waren omgekeerd. Veel toevalliger wordt het ook niet.

In Mayfield stonden ook weer enige prachtexemplaren van klassieke auto's opgesteld. Hier ook weer wat foto's gemaakt en tevens wat gedronken. De hele dag door kwam ik hot-rods en klassieke auto's tegen. Net alsof ik terug in de tijd was gegaan. Het getoeter van zo'n oude auto is net als in de oude zwart-wit films: een soort schorre kraai met bronchitis. Uiteindelijk aangekomen in Geraldine. In het hostel was nog 1 bed beschikbaar. Bij mijn favoriete afhaalchinees aldaar wat te eten gehaald. Ook nog even langsgegaan op de camping waar ik vijf jaar geleden enige dagen had doorgebracht, Het is nu echt te vochtig om nog te kamperen. Je krijgt je tent 's ochtends niet meer droog. De camping was helemaal bezet met Paasgangers. Ik kwam ook nog even de eigenaresse tegen. Nog steeds dezelfde stem en bijbehorend bazig toontje. Verder wel heel aardig, geen probleem om even rond te kijken.

In het hostel was ook ene Jim aanwezig, uit Engeland. Hij was ook die dag uit Methven gekomen en wilde morgen ook naar Lake Takapo. Hij vertelde dat hij af had moeten stappen op de klim uit de Rakaia Gorge. Hij had een fiets gehuurd. Ik stelde voor om morgen samen naar Lake Tekapo te fietsen. Dat leek hem ook wel een aardig plan. Onder het eten nog wijn van hem gekregen en gesproken met een Duits stel. Ik spreek nooit zoveel Duits als in Nieuw Zeeland. Vroeg naar bed, morgen staat de wekker om 07.15 uur. Het plan is om om 08.00 uur weg te gaan. Gezien de verschrikkingen van morgen is dat echt niet te vroeg.

Gefietst: 87 kilometer
Uitgegeven: 136,- (slapen 20,- (Methven)30,- (Geraldine); ontbijt 16,50; lunch 14,-; eten en drinken 38,-; diner 17,50)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Laszlo

Na vier jaar lang als advocaat voornamelijk voor anderen aan de slag te zijn geweest, is het hoog tijd om ook eens aan mij zelf te denken. Wat heet, ik wilde eigenlijk maar anderhalf jaar in Haarlem blijven en nu heb ik er opeens een eigen kantoor, samen met Marleen, Pauline en Sjirk.Damiate advocaten, een sociaal kantoor met een breed aanbod aan rechtsgebieden. John Lennon zei al eens iets over dat het leven feitelijk is wat je overkomt terwijl je bezig bent andere plannen te maken. Zo had ik rond mijn achtste gepland 30 jaar later met vrouw en kinderen ergens in een landhuis te wonen, maar in stede daarvan zit ik nu in mijn eentje aan het andere einde van de wereld aan het begin van een lange fietstocht in zo ongeveer het meest bergachtige land ter wereld. He, kan ik er wat aan doen dat de gebeurtenissen weigeren zich aan mijn plannen te houden?

Actief sinds 08 Feb. 2009
Verslag gelezen: 82
Totaal aantal bezoekers 37235

Voorgaande reizen:

31 Januari 2009 - 05 Augustus 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: