Dag 66, maandag 6 april, Christchurch
Door: Laszlo
Blijf op de hoogte en volg Laszlo
20 April 2009 | Nieuw Zeeland, Dunedin
Om 10.40 uur kwamen we aan in Picton. Ruim op tijd om de trein van 13.00 uur te halen. Ik pikte mijn fiets en bagage op bij het hostel en ben wat gaan lunchen. Ik mocht de bagage op de fiets laten zitten als ik de fiets zelf in een aparte vrachtcoupe zou zetten, die eigenlijk niet voor bagage bedoeld was. Ik maakte mijn fiets vast aan de deur van deze coupe, na gevraagd te hebben of die deur nog open ging tijdens de reis en ben gaan zitten. De trein bestaat uit vierzitters met een tafeltje ertussen. Tegenover mij zat een jong kiwi-stel. Aardige lui die in Christchurch wonen. Hij moest over twee weken naar Afghanistan en zij was accountant. Hij was al eerder in Afghanistan geweest vijf jaar geleden en moest nu weer 8 maanden. De vorige keer had hij geen kogels gehoord en we hopen maar dat dat deze keer ook zo zou zijn.
In Afghanistan wilden ze net een wet invoeren waardoor ook de 15 % sjiitische vrouwen geen sex meer mogen weigeren aan hun mannen (voor de soennieten is dat altijd al zo geweest) dus hij vroeg zich wel af waarvoor hij nu eigenlijk daarheen ging. Een stel middeleeuwse holbewoners schop je echt niet in een paar jaar de moderne tijd in. Al rijden ze in een auto, in hun gedachten is het gewoon een snelle kameel. Al dat burka gedoe vond hij ook maar niks. Het was vijf jaar geleden erg moeilijk geweest om bijvoorbeeld de locals uit te leggen dat er niet alleen een school gebouwd moest worden voor jongens, maar ook een voor meisjes (een gemengde school komt natuurlijk geheel "nicht im frage"). Of de school voor meisjes echter ook gebruikt wordt? Controleer het maar.
Zijn vriendin mengde zich ook in het gesprek, wat natuurlijk weer aanleiding gaf tot enige onderwerpgerelateerde vrouwonvriendelijke grappen. Zij vond haar baan eigenlijk maar saai en was op zoek naar wat anders, eventueel een eigen kantoor, maar wat dan? Het was kortom een levendige treinreis. In Nederland zit ik normaal gesproken diep in een boek begraven en spreek ik buiten de conducteur om bijna nooit iemand.
In Christchurch aangekomen vond ik mijn fiets op de grond terug. Deze was daar niet zachtzinnig neergelegd, aangezien de foam op het rechterstuurgedeelte was gescheurd. De stoom vliegt mij altijd uit de oren als iemand aan mijn fiets heeft gezeten, maar ja, wie kon ik hiervoor toespreken? Geen idee wie dat gedaan had. Ik hoopte maar dat de spaken zich goed gehouden zouden hebben. Nou, dat viel al weer mee, maar evengoed was dit geen leuke binnenkomer in Christchurch. Ingecheckt in het YHA Rolleston House hostel. Van vijf jaar geleden wist ik nog waar een New World supermarkt zat. Daar heb ik wat inkopen gedaan. Verder een beetje door het centrum gezworven. Gegeten bij een Chinees tentje. Het is duidelijk kouder aan het worden. Toch maar stug doorgaan met korte broek en slippers. Hoewel ik van plan was om morgen gelijk te gaan fietsen, zie ik daar in verband met het verwachtte koude weer, de regen en de southerlies maar even van af. De ellende is dat het volgens de verwachtingen vrijdag pas weer mooi wordt. Morgen is het wel mooi weer, maar ik heb geen zin om daarna twee dagen in een of ander gehucht opgesloten te zitten. Dan blijf ik liever nog even in Christchurch. Aan de andere kant: wanneer ga ik hier dan nog fietsen als ik volgende week woensdag naar Melbourne ga?
Gefietst: 8 kilometer
Uitgegeven : 192,-(trein 70,-; ontbijt 12,90; lunch 12,50; eten en drinken 51,85; internet 5,-, slapen 29,-; diner 11,-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley