Dag 36, zaterdag 7 maart - Reisverslag uit Napier, Nieuw Zeeland van Laszlo Scheltens - WaarBenJij.nu Dag 36, zaterdag 7 maart - Reisverslag uit Napier, Nieuw Zeeland van Laszlo Scheltens - WaarBenJij.nu

Dag 36, zaterdag 7 maart

Door: Laszlo

Blijf op de hoogte en volg Laszlo

15 Maart 2009 | Nieuw Zeeland, Napier

Vannacht heeft het dan flink gespookt. Harde regen en wind. Bij het opstaan ziet de wereld er grauw uit. Gelukkig zijn Simon, Patrick en Sandy er om de dag te veraangenamen. Ik heb de krant gekocht (er was ook een krant met over de volle voorpagina de kop " horny lawyer, sex and lies" die had ik eigenlijk moeten kopen en ingelijst op kantoor moeten hangen. Deze advocaat was bezig met de echtscheiding van vrienden van hem, was maar een affaire begonnen met de vrouw en had haar beduidend meer van het gezamenlijke bezit toe weten te spelen dan wel rechtvaardig ware geweest. Kortom: just another day at the office. What's the fuzz about?).

We hebben ons verlustigd aan het huizenkatern. Prachtige plekken en niet al te duur (bezien naar Nederlandse verhoudingen). Tevens zag ik op de pagina met de weerberichten dat het morgen mooi weer zou worden en dat de wind eindelijk zou gaan draaien in de gewenste richting. Morgen dan maar weer fietsen. Sandy had eigenlijk gepland om te gaan paardrijden vandaag, maar dat kon helaas niet doorgaan. Na een intermezzo waarbij Patrick helaas niet in staat bleek zijn fabelachtige voetbalcapaciteiten te tonen (we rekenden tevens uit dat Patrick in elf jaar in de Bundesliga kon staan als zijn team ieder jaar zou promoveren) en Simon verhaalde van de fantastische dingen die hij kon doen met een racket en een tennisbal, waarbij de voetbalkunsten van Patrick tevens tot hun recht zouden komen, maar helaas, geen racket en bal in de buurt, besloten we dan maar een poging te wagen om te gaan kayaken op de Waioeka rivier. Gelukkig heeft Sandy een auto, dat scheelt weer een eind lopen. De lucht was inmiddels wel erg grijs geworden. Ik was vrij zeker dat ook als de kayak niet om zou slaan, we evengoed nat zouden worden. Halverwege naar het kayak verhuurbedrijf begon het inderdaad te druppelen. Eenmaal aangekomen bleek dat we in elk geval niet nat zouden worden van het kayaken. "Closed" en "keep out" waren de niet mis te verstane boodschappen op het hek. We overdachten nog even de mogelijkheid om over het hek te klimmen en eenvoudigweg twee kayaks mee te nemen, maar ja, hoe krijg je die dingen dan weer terug? Kortom, niet erg praktisch. Sandy baalde wel, alweer een activiteit die niet doorging. Ze staat bij ons toch al bekend als de regengodin, nu iedereen prachtig weer had totdat zij opdook en Sandy had al meer regenachtig weer meegemaakt sinds haar komst dan een kiwi normaal in een heel jaar. Hier kwam mijn via mijn vader opgedane uitgebreide kennis van Duitse schlagers goed van pas. Mijn versie van "Sindy, oh Sindy, du solst nicht traurig sein", bracht al snel een lach op haar gezicht.

Dan maar weer op naar het hostel. De Duitse en Amerikaanse met de fiets waren inmiddels weer afgetaaid. Er was een nieuwe Amerikaanse die met een essay van 4 pagina's een half jaar gratis wereldreis had gewonnen bij haar universiteit, not bad. Het was een gezellige klets die NZ over het algemeen doorkwam als gaste via een organisatie die onderdak voor telkens twee dagen levert in ruil voor wat lichte werkzaamheden als afwassen e.d. Dat is ook niet gek. Ze vroeg of ze me twee dagen geleden toevallig had gezien bij de monding van de Waiotahi rivier. Dat klopte nog ook. Er was daar inderdaad een Polynesisch aandoende dame aan het uitwaaien en dat bleek zij te zijn geweest. Ik ging met Sandy boodschappen doen, althans, dat was de bedoeling. Er bleek net een stroomstoring geweest te zijn en automatische winkeldeuren gingen niet meer open. Het was kortom helemaal haar dag. Gelukkig had het locale tankstation een noodaggregaat, waardoor we daar nog wel binnen konden. Ook al was de BBQ en de lassagna uitstekend bevallen, hedenavond gingen we alle vier naar de Chinees. Daarna film gekeken " the exorcism of Emily Rose". Ik hou helemaal niet van films over duivels en demonen, maar vooruit maar weer. Ik hoop dat ik nog kan pitten. De nieuwe fles Martini, die ik voor Simon had gekocht ter vervanging van zijn oude fles, haalde eveneens het einde van de avond niet.

Gefietst: -
Uitgegeven : 83,- (slapen 20,-;eten en drinken 22,20; Martini 24,50, avondeten 15,90)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Laszlo

Na vier jaar lang als advocaat voornamelijk voor anderen aan de slag te zijn geweest, is het hoog tijd om ook eens aan mij zelf te denken. Wat heet, ik wilde eigenlijk maar anderhalf jaar in Haarlem blijven en nu heb ik er opeens een eigen kantoor, samen met Marleen, Pauline en Sjirk.Damiate advocaten, een sociaal kantoor met een breed aanbod aan rechtsgebieden. John Lennon zei al eens iets over dat het leven feitelijk is wat je overkomt terwijl je bezig bent andere plannen te maken. Zo had ik rond mijn achtste gepland 30 jaar later met vrouw en kinderen ergens in een landhuis te wonen, maar in stede daarvan zit ik nu in mijn eentje aan het andere einde van de wereld aan het begin van een lange fietstocht in zo ongeveer het meest bergachtige land ter wereld. He, kan ik er wat aan doen dat de gebeurtenissen weigeren zich aan mijn plannen te houden?

Actief sinds 08 Feb. 2009
Verslag gelezen: 79
Totaal aantal bezoekers 37225

Voorgaande reizen:

31 Januari 2009 - 05 Augustus 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: