Dag 107, zondag 17 mei, Hobart
Door: Laszlo
Blijf op de hoogte en volg Laszlo
19 Mei 2009 | Australië, Hobart
Bij Westerway kon ik een afslag naar Mount field National Park nemen, maar ik heb daar van afgezien aangezien ik anders vandaag niet in Hobart aankom. De rit is daarbij al lang genoeg zonder omwegen. Verder dan ook maar weer. Na Westerway heet de weg B61, oftewel Gordon River Rd. In Bushy Park ben ik even gestopt voor lunch. Ik had er hier al weer 40 kilometer opzitten. Een van de medewerksters was aan een poster te zien finaliste geweest in de miss decollete-wedstrijd 2008 en had bijna de kalender gehaald. Aldus gesterkt vervolgde ik mijn weg, nu over de B62, oftwel Glenora Rd. Vlak na Bushy Park is een verzameling oude pakhuizen, een merkwaardig gezicht. Glenora Rd volgt een hele tijd de Derwent River. Het weer was nu echt prachtig en het fietsen was een waar genot, afgezien dan van de vervelende tik telkens als ik het linkerpedaal naar beneden duw. Kennelijk heb ik iets teveel geramd en gebeukt de afgelopen dagen en heeft de fiets dat wat minder goed doorstaan in combinatie met de regen.
Pas vlak voor (en na) New Norfolk was er weer een beklimming die wat minder makkelijk verliep. Verder ging het fantastisch. Een bus vol voorverpakte toeristen op weg naar de een of andere attractie kwam mij tegemoet. De helft van de mensen lag te pitten. Ik had oprecht medelijden met ze. In New Norfolk heb ik geld gepind, het is niet zo'n leuk idee om aan de andere kant van de wereld te staan met nog 3,45 dollar op zak. Even wat drinken en verder maar weer. De B62 gaat hier weer over in de A10. Dit gaat zo door tot ik bij de SH 1 uitkom bij Granton. Ik heb niet de snelweg gepakt (veel te druk) maar Main Rd. Aan de rechterkant was een spoorweg en daar weer naast lag iets waar wandelaars en fietsers gebruik van maakten. Dit bleek het intercity fiets en wandelpad te zijn dat me bijna tot in het hart van Hobart zou leiden. Vlak na Casuarina Crescent ben ik deze route verder gaan volgen. Onderweg kwam ik nog een oude stoomtrein tegen, gevuld met toeristen. Je hebt hier wel heel erg veel stoomtreinen die nog in (toeristisch) gebruik zijn, tevens kwam ik nog een volkomen dronken vent tegen die van links naar rechts over de weg waggelde (ik moest moeite doen hem niet te raken).
Uiteindelijk belandde ik in Hobart centrum, waar ik een bed heb geboekt in het YHA (ik ben toch niet voor niks lid geworden). Ik heb de was gedaan (dat was echt nodig. Eergisteren heb ik voor de lol eens mijn wielersokken uitgewrongen en er kwam een stroom pikzwarte rotzooi uit). Hobart is kennelijk niet erg levendig nu de dame van de receptie mij om 8 uur vertelde dat de supermarkten al dicht waren en dat de meeste restaurants op zondag vroeg de deuren sluiten. Ik kon nog wel wat fish & chips halen bij de jachthaven volgens haar. Gelukkig was er op Salamanca PI nog een Vietnamees open. Goedkoop, goed en gezond. Hierna naar de bioscoop gegaan en "Angels & Demons" gezien. Morgen ga ik eerst mijn fiets naar de fietsenmaker brengen en vervolgens de hele dag verslagen intikken. Ik lig een beetje achter.
Gefietst: 101 kilometer.
Uitgegeven: 110,- (lunch 9,50; slapen 54,- (2 nachten); was 4,-; internet 3,-; avondeten 13,50; film 15,-; film eten en drinken 11,50)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley