Dag 43, zaterdag 14 maart
Door: Laszlo
Blijf op de hoogte en volg Laszlo
17 Maart 2009 | Nieuw Zeeland, Napier
Op de top van Tamatataua Hill (250 m) ben ik wel even gestopt. Deze heuvel was bijna net zo steil als Whangapoua hill op de Coromandel. Toch hoefde ik hier niet een keer te stoppen. Op de rustplaats lag de afgehakte kop van een wild varken, met nog wat huid er aan. Even verderop lagen drie afgehakte poten van het varken. Ik vraag me af waar de vierde poot is (Of kon dit varken gevangen worden omdat 'ie maar drie poten had?). Het leek wel een scene uit "Lord of the flies". Snel verder dan ook maar weer de Mohaka gorge in en er weer uit. Ik had gedacht in Raupunga wat te eten, maar daar dachten ze ter plekke anders over. Niks te vinden waar je wat kon kopen of zelfs maar zitten. Dan niet, weer de Mohaka gorge in (die rivier meandert nogal) en er ook weer uit. Je fietst hierbij onder een spoorbrug door die 100 meter boven de rivier uitstijgt, de hoogste in Australasie. Hierna een hele tijd stijgen en dalen. De Waikari gorge vlak voor Putorino is prachtig om te zien. In Putorino bleek een hotel/pub aanwezig waar ik maar even heb geluncht onder het genot van een potje bier. Toen ik weer naar buiten kwam zaten er een paar kiwi's aan de tafel waar ik mijn fiets geparkeerd had. Een was er zelfs wel eens in Nederland geweest als rally mecanicien. Een ander vroeg zich af of we in Nederland wel auto's hadden nu er zoveel Nederlanders op een fiets zaten.
Verder de gorge uit om daarna weer de Matahorua gorge in te duiken. Wanden die steil oprijzen uit de aarde en in de diepte een heel klein stroompje. Je kunt je nauwelijks voorstellen dat deze enorme kloof daardoor is veroorzaakt. Toch schijnt dat wel degelijk het geval te zijn. Ik was er niet bij dus ik moet dat maar aannemen. Bij lake Tutira nog even een cola'tje gedronken. Voordat ik Glenvieuw hill beklim kan ik wel even wat verse suikertjes gebruiken. Het gaat hier namelijk eerst de Waikoau gorge in en daarna volgt een kilometerslange klim naar 340 meter, afgewisseld door een kleine afdaling in Devil's elbow, een verzameling haarspeldbochten. Op Glenvieuw hill voelde ik me alsof ik aan de Tour de France meedeed. Het was er precies zoals je dat normaal vanuit je luie stoel op de TV ziet. Hoge berg, haarspeldbochten, in de diepte kale vlakten afgewisseld door naaldwouden. Ik hoefde er ook nergens af (dat zie je ook niet in le Tour). Achteraf was het misschien beter geweest ergens wat te rusten want ik begon wat last te krijgen van de buitenkant van de onderkant van mijn knie. Beetje te lang onder druk gestaan wellicht.
Het voordeel van een lange beklimming is dat er over het algemeen ook een lange afdaling volgt. Zo ook hier. De wind begon nu echter weer op te steken, zodat het nog wel even ging duren alvorens ik in Napier was. Te meer nu de laatste 20 kilometer volkomen vlak en direct aan de kust zijn. Na zoveel beklimmingen en überhaupt na zo'n redelijk lange rit ben je sowieso wel enigszins uitgepierd. De laatste kilometers waren dan ook niet de snelste. Inmidels was het ook al weer bewolkt geworden en de duisternis naderde met rasse schreden. bij de McD nog een hamburgertje en een kleintje friet naar binnen gewerkt. Tevens de gelegenheid benut om de kaart van Napier eens te bestuderen. Ik snapte namelijk weinig van de inrichting van deze stad. Het eerste wat je namelijk ziet als je langs de kust aan komt rijden is een groot schiereiland vol met huizen. Ik dacht dat dat Napier was, maar toen ik dichterbij kwam bleek dat de haven te zijn en om in Napier zelf te komen moest ik de heuvel om via een soort industrieterrein. Het duurde nog enige kilometers voor ik er daadwerkelijk was. Uiteindelijk kwam alles goed en ben ik ingetrokken in het Criterion ho(s)tel. Het bleek dat ik ook geen vijf minuten later had moeten komen, want dan was de receptie dicht geweest.
Ik had nog grote plannen om de stad in te gaan, het is tenslotte zaterdag, en ging even op bed liggen met de LP om te zien waar het leuk was. Toen ik om 03.00 uur weer wakker werd, besloot ik om maar niet meer te gaan stappen. Het is hier tenslotte geen Groningen, dus al te lang zal het hier wel niet meer duren met de kroegen.
Gefietst: 120 kilometer.
Uitgegeven : 100,- (eten en drinken 32,10; lunch 9,30; avondeten 5,90; slapen 52,- (2 nachten))
-
17 Maart 2009 - 11:53
J.L.S.:
Een reserve batterij kopen mijn zoon.
Doen!!!! -
17 Maart 2009 - 16:10
Renske:
Blijf vooral veeeeeeeeeeel plezier maken ............. groetjes uit Groenekan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley